திருக் கார்த்திகை விளக்கீடு.

திருக்கார்த்திகை தினத்தன்று இங்கே வீட்டின் ’பால்கனிகள் பூரா மெழுகுவர்த்தி (tealight) ஏற்றி வைக்கலாம்பா’ என்ற என் ஆசை ’பக்கத்திலேயே உக்காந்து பாத்துக்கோ.. வீடு மட்டும் பத்திக்கிச்சு இன்ஷூரன்ஸ் கம்பெனி பைசா காசு குடுக்காது’ என்ற நடைமுறை சாத்தியமான என்னவரின் பதிலோடு இன்றுவரை நிராசையாகவே. இருந்தாலும் வீட்டிற்கு உள்ளே எங்கெல்லாம் முடியுதோ அங்கெல்லாம் மெழுகுவர்த்தி ஏற்றி வைப்பேன்.

அன்றைய தினம் ஊரில் அத்தனை வீடுகளும் ஜெகஜ்ஜோதியாய் இருக்கும். மின்விளக்குகளை அணைத்துவிட்டு சுட்டி விளக்கு (அகல் விளக்கு) வீட்டின் அத்தனை இடங்களிலும் வைப்போம். தடியில் துணி சுற்றி செய்த பந்தம் வீட்டைச் சுற்றி வைக்கப்படும். கேட்டுக்கு வெளியில் வாழை மரத்தை நட்டு வைத்து அதன் மேல் தேங்காய் மூடிக்குள் கற்பூரம் வைத்து ஏற்றினால் அது தான் மெயின் தீபம். எல்லாம் ஏற்றி ஆனதும் அப்படியே கோயிலுக்கு ஒரு விசிட். வீட்டுக்கு வரும்போது ஒரு முறை தீபங்களை மண் போட்டு அணைத்து வைத்திருந்தார்கள் வால் பசங்கள். அன்றிலிருந்து நாங்கள் கோயில் போகும் சமயம் அப்புச்சி காவற்காரன் பணியை மேற்கொள்ள, அவரிடம் சிக்கி கொட்டு வாங்கியவர்கள் அதிகம். கோயிலில் வாழை நட்டு அதைச் சுற்றி தென்னோலை கட்டி சொக்கப்பானை என்று எரிப்பார்கள். குளிருக்கு இதமாக நல்லா இருக்கும். படங்கள் கூகிளாண்டவர் உபயம். பாருங்கள்.

 

சர்வாலய தீபம், குமராலய தீபம் என்று வீடுகளிலும், ஆலயங்களிலும் ஏற்றப்படுவதை சொல்வார்கள் என்பதாய் ஞாபகம். அம்மாவுக்கு இப்போது கால் பண்ணி இதில் எது வீடு, எது கோயில் என்று கேட்டபோதுதான் ’ஐய்யோம்மா.. இண்டைக்கே அது.. அதுதான் நான் இண்டைக்கு மச்சம் சாப்பிடேக்க பல்லி சொன்னது`ன்னாங்க. ‘உங்க பல்லியெல்லாம் இருக்குதேம்மா?’ என்றேன். ‘இல்லையம்மா.. என்ர மனசுக்க சொல்லினது’ன்னாங்க. ரைட்டும்மா!! அம்மா குழம்பிவிட்டதால் அக்காச்சியிடம் ஃபோன் கொடுக்கப்பட்டு விஷயம் சொல்லப்பட்டது. ‘எனக்கு உதொண்டும் தெரியாது கண்டியோ.. இஞ்ச இவங்கள் சண்டை பிடிக்கிறாங்கள். இந்தா கருணோட கதை’ என்று ஃபோன் கருண் கைக்கு மாற்றப்பட்டது. ‘சித்தி.. அண்ணா அடிச்சுப்போட்டார்’ என்ற கருணின் கம்ப்ளெயிண்டுக்கு நான் நாட்டாமை ஆனதில் என் டவுட் அப்படியே டவுட்டாகவே இருக்கிறது.

ஊரில் விளக்கீட்டுக்கு முதல் நாளே அரிசிமா, உழுத்தம் மா, சீனி கலந்து தேங்காய்ப்பால் விட்டுப் பிசைந்து, அதை குட்டிக் குட்டி உருண்டைகளாக்கி, ஆவியில் அவித்து, சீனி சேர்த்துக் கொதிக்க வைத்த கெட்டித் தேங்காய்பாலில் கொட்டி பால் புட்டு என்று ஒன்று அம்மா செய்வார். அடுத்த நாள் காலையில் (அண்ணா எனும் இரண்டு கால் பூனையால் இரவே சுவை பார்க்கப்பட்டு) அப்படியே கெட்டியாகி இருக்கும். அதை பாளம் பாளமாக வெட்டிக் கொடுப்பார். ஹூம். அதன் சுவையின் நினைவு தந்த பெருமூச்சு இது. அன்று அம்மா கொழுக்கட்டையும் செய்வார். விளக்கீடு அன்று நாள் முழுவதும் அசைவம் கிடையாது.

இனி என் வீட்டு விளக்கீட்டைப் பாருங்கள். எனக்குத் தெரியாததால் நோ கொழுக்கட்டை, நோ பால் புட்டு.

 

 

முழு நிலவு எதிரே மலை உச்சியில் எட்டிப் பார்த்தது. அதையும் கிளிக்.

 

இன்னமும் இருட்டானதும் அழகா(?) எடுக்கணும்னு நினைத்துக் கொண்டு மெழுகுவர்த்தி ஏற்றி வைத்துவிட்டு வந்து பார்த்தால் பயபுள்ளை எங்கள் வீட்டுக்கு பின் பக்கமாய் மறைந்துவிட்டது. மலையில் எங்கள் வீட்டுக்கு மேலே இருக்கும் வீடுகளை இடித்துவிட்டு ஒளிந்திருக்கும் நிலவை படம் எடுக்க முடியாதென்பதால் இன்னொரு முழு நிலா நாளில் எடுத்துக்கொள்ளலாம் என்று முடிவு செய்தேன். சரிதானே என் முடிவு??

வர்ட்டா..